Sen gidersen ne mi olur? Belki
biraz üzülürüm. Bir müddet özlerim de. Sabahları biraz daha geç uyanırım.
Gözlerim pencerenin bana açtığı sayfayı görmez. Kalkarım yataktan yüzümü
yıkarım. Onunla göz göze gelmemi bekleyen ayna beni izler. Kahvemi soğuk içerim
belki. En sevdiğim tokalarımı da takmam. Saçlarım yüzüme dökülür, ayırmam
döküldüğü yerden. Ayaklarım kapının eşiğinden döner, Kollarım kapının
kolunda kalır. Kapıda dururum bir süre, gidişini tekrar tekrar izlerim. Yüzün
görünmez yüzüme. Sesini duyarım kafamın içinde. Gözlerim nemlenir biraz.
Masamın başına döner bir defter alırım elime. sayfalar dolusu resimler çizerim.
Hiçbirinde de kapı olmaz. Sıkılır kalkarım. Kapıya doğru giderim. Aklıma odada
yere düşen kâğıt parçası gelir. Onu alıp atmak için geri dönerim. Oyalanırım
bir süre. En sevdiğim kekin tarifini bulurum sonra. Kek yaparım. Çayımı ocağa koyar,
güzel bir film izlerim. Film biter. Kalkıp yürürüm evin içinde. Dururum kapının
karşısında kapıya doğru gider ve gidişini tekrar izlerim, giderken yüzüme
bakmayan yüzün görünür bana. Hoşça kal! diyen bir ses çınlar kulaklarımda.
Sonra sonra... Açarım kapıyı seni
sessizce uğurlarım. Hiç tutmadığım elini sıkar. Hiç giymediğin ceketini
uzatırım. Kapıdan gidişini izler içeri koşarım. Gözyaşlarım dökülüverir
gözümden. İçimde bir acı hissederim. Gözlerim pencerede kalır, gider pencereyi
açarım. Yeni sayfayı kabul ederim hayatıma. En sevdiğim müziği dinlerken, en
sevdiğin yemeği yaparım. Elime telefonu alır, seni ararım. Konuşuruz bir süre,
sevdiğin yemekten bahsederim. Bekleyişim uzun sürmez. Kapı çalar, koşarak
kapıyı açarım. Gözlerine ekerim gülücüklerimi...
"Sen gidersen ne mi olur,"
diye sormuştum ya kendime; gelişini hiç bilmedim ki!
Ama sen yine de gitme oldu mu!
Jasmin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder