
Kendi kalbinin
bir başkasının içinde attığına inanıyor musun?
Sen bir
budalasın!
*
İnsan aslında
başlarken, bir anlamda sonlandırmış da olmuyor mu her şeyi? Tükenişin, sonun
mutlak olduğu bir deneyimler uzantısının hangi noktası gerçekten tutunmaya
değer?
*
Bir insanın
kendisi için yaptığı seçimin çoğu zaman bir başkasının ya da büyük bir
topluluğun kader dediği şey olması ne büyük gariplik.
*
Çoğu zaman
mutluluğumuzu, başkalarının mutsuzluğu üzerine kurguluyor olmamız mide
bulandırıcı.
Bilincin bu
kadar çok yara alıp paramparça ayrıştırıldığı bir yerde, onun bütünlüklü,
çoğunluğun yararına bir şey ortaya çıkarabileceğine inanmak ne büyük
şarlatanlık.
*
Lanet olsun
iyiliğin egemenlerine
Yaşadım
Gördüm
ve
Tiksindim

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder